Sinds hun bekering tot de islam in de elfde eeuw zijn de Gujar gebonden geweest aan een leven van armoede, analfabetisme en sociale onderdrukking. Over het algemeen zijn het simpele, onschuldige mensen met een vrijgevige en gastvrije aard. Tegenwoordig leven de meeste Indiase Gujar als gezagsgetrouwe herders en boeren. Helaas worden ze nog steeds gekleineerd door mensen met hogere kasten (sociale klassen), en vaak bestempeld als dieven en zwervers.

De Gujar die in de bergbossen van Noordoost-India leven, zijn eigenaren van buffels. Helaas heeft de Indiase regering regels opgelegd over het aantal buffels dat een gezin kan houden en over hoe lang ze in de bossen kunnen leven. Deze regel is verontrustend voor de Gujar, omdat dit hun belangrijkste bron van inkomsten is. Om deze reden zijn deze nomaden voortdurend op zoek naar nieuwe weiden voor hun kuddes.

De Gujarnomaden die in de staat Kasjmir wonen, worden vaak bedrogen door de tussenpersonen die hun landbouwproducten naar de stadsmarkten brengen.

De meeste Gujarnomaden leven steeds tijdelijk in huizen die bestaan uit een kamer zonder ramen, terwijl de hindoes gevestigde boeren zijn die het hele jaar op dezelfde plek wonen.

Er zijn ook in Afghanistan Gujarnomaden te vinden. Zij verdienen hun brood als ketellapper (reizende huishoudens), musici, handelaars of waarzeggers. Ze zijn vaak extreem arm en hebben hun toevlucht gezocht tot bedelen en misdaden. Anderen zijn nomadische geitherders die tijdens de zomermaanden de oostelijke valleien afleggen. Helaas hebben conflicten tussen Afghanistan en Rusland de afgelopen jaren de economie beschadigd voor degenen die in de landbouw en de handel werken.

De Gujar die in de beboste berggebieden wonen, bouwen hun huizen meestal op open plekken langs de bergranden. De woningen hebben één, twee of drie kamers en zijn gebouwd met platte daken. Daarentegen hebben de huizen van de Gujar die in Kasjmir wonen meestal hoekige daken. Omdat ze binnen koken boven open vuur, zijn hun huizen vaak donker en rokerig.

De Gujar zijn verdeeld in honderden clans. Hun samenlevingen zijn patrilineair, wat betekent dat erfdelen door de mannen worden doorgegeven. Huwelijken worden meestal door de ouders geregeld en een ‘bruidsprijs’ van contant geld of buffel wordt aan de familie van het meisje betaald. Ze mogen buiten hun clans trouwen. Jonge koppels wonen over het algemeen bij de ouders. Alle Gujar-groepen spreken Gujari, een Indo-Arische taal. Deze gemeenschappelijke factor heeft geholpen om ze te identificeren als een afzonderlijke subgroep. De Gujar van Afghanistan spreken ook Pashto en / of Dari.