Leren leven in afhankelijkheid
Wel, of toch niet op reis?!
Tot de laatste uurtjes was het spannend of mijn reis naar Zuid-Azië door zou kunnen gaan, want ik had mijn visum nog niet. Een paar dagen voor vertrek stuurde ik een werker in Zuid-Azië een berichtje of zij wilde meebidden voor mijn visum.
Zij vroeg of ik visa ‘prior to arrival’ had. Ik vertelde dat ik die niet had, maar een toeristenvisum. Zij gaf aan dat visa ‘prior to arrival’ goed lijkt te werken en je niet allerlei vragen zou krijgen die ik bij mijn toeristenvisum wel kreeg. Helaas kon ik dat visum niet boeken op dat moment omdat mijn toeristenvisum nog open stond.
Een paar dagen voor vertrek kwam de tekst uit Jesaja 55: 12a tot mij waarin staat: “Vol vreugde zullen jullie uittrekken en in vrede zul je huiswaarts keren.” Ik vroeg me af wat God hier mee bedoelde, zal ik naar Schiphol gaan en daarna weer naar huis terug moeten reizen, of bedoeld God dat ik daadwerkelijk zal gaan?
“We probeerden iets te delen van de Hoop die in ons leeft en ervaarden soms de ruimte om iets te delen uit ons Boek.”
Gaan in afhankelijkheid
Op maandag, de dag van vertrek, belde ik de ambassade. Maar ik en mijn huisgenoot, die ook voor mij aan het bellen was, kwamen er niet doorheen. Een paar uur voordat mijn vliegtuig zou vertrekken ben ik toch alvast met de bus en de trein richting Schiphol gegaan omdat ik anders de vlucht niet meer zou halen. Mijn huisgenoot bleef in contact met de ambassade die uiteindelijk de visumaanvraag gecanceld heeft.
Iets meer dan een uur voordat mijn vlucht ging had ik het visum ‘prior to arrival’ in handen. Wat was ik blij en dankbaar!!
Aangekomen in Zuid-Azië, en nu?
Ik had geen concrete planning wat ik deze dagen zou gaan doen, maar al gauw waren mijn dagen behoorlijk gevuld. Ik bezocht andere werkers en zij namen mij mee om de stad te verkennen of bij hun vrienden op bezoek te gaan. We probeerden iets te delen van de Hoop die in ons leeft en ervaarden soms de ruimte om iets te delen uit ons Boek.
Een prachtig land met prachtige mensen
Op een mooie, vroege ochtend ging mijn wekker al erg vroeg want om 7.00 uur werd ik opgehaald voor een bergwandeling. Maar het was zeker de moeite waard! Wat is de schepping toch prachtig. We hadden een bijzondere ontmoeting met een groep gelovigen op een berg. We hebben elkaar bemoedigd, samen gebeden en gezongen. Dit was een hele bijzondere ervaring wat in zo’n land als dit niet gebruikelijk is.
Het Goede Nieuws delen
Tijdens de terugvlucht had ik een buurman die mij aansprak en vroeg wat voor boek ik aan het lezen was. Het boek heette: Genieten van Gods nabijheid. We kregen een mooi gesprek waarin ik het Goede Nieuws kon delen. Doordat hij ook dezelfde vlucht naar Nederland had en wij nog precies één Boek in zijn moedertaal in de koffer hadden hoopte ik dat we de mogelijkheid kregen om dit boek aan hem te geven. En ja hoor, aan het einde van de reis terwijl we op de koffers aan het wachten waren, kwam hij aangelopen. Met veel liefde nam hij het Boek aan en zei het te gaan lezen.
Weer thuis
“Vol vreugde zullen jullie uittrekken en in vrede zul je huiswaarts keren.” Het was mij toen niet helder, maar nu begrijp ik het.
Gebeds- en dankpunten
- Dank dat Annemijn de mogelijkheid had om deze reis te maken en dat Hij voorzag in alles wat nodig was.
- Dank voor alle mooie ontmoetingen. Bidt dat God de mensen die Annemijn ontmoet heeft zal zegenen.
- Bid voor duidelijkheid wat de volgende stap is voor Annemijn. Dat God deuren zal openen en sluiten en zij Zijn leiding ervaart.
Maandelijks vergelijkbare verhalen in je mailbox ontvangen? Meld je hier aan!