Wat zou jij doen?
Jasmijn is werker op het Arabisch Schiereiland en kent de jonge bruid uit dit verhaal goed. Ze neemt ons mee in het dilemma van deze vrouw en hoe hier tegenaan wordt gekeken door mensen uit andere culturen.
Twintig en uitgekozen als tweede vrouw
Stel je voor, jouw vader is in de veertig, een succesvolle zakenman die regelmatig op reis is en op een dag vertelt dat hij een tweede vrouw gaat trouwen. Hoe zou je reageren? En stel je voor, je bent net twintig, je mocht nooit alleen naar buiten van je ouders en wil graag de wereld zien. Je verlangt naar meer vrijheid. Je krijgt de kans om een tweede vouw te worden van je twintig jaar oudere neef die je deze vrijheden belooft. Je acht de kans groot dat dit de enige mogelijkheid is om te ontsnappen aan een huwelijk met een ándere neef die je geen vrijheden zal geven. Wat zou jij kiezen?
Uitnodiging
Mijn Marokkaanse huisgenoot reageerde fel toen ik haar vertelde dat ik naar de bruiloft zou gaan van Nisa, een jonge arabische vrouw. Een jaar lang mocht ik in haar investeren. Ik heb haar zien groeien in zelfvertrouwen en investeren in jongeren. Tijdens mijn verlof ontving ik een berichtje met de mededeling dat ze zou gaan trouwen. Een totale verrassing voor me. Natuurlijk had ik al gesprekken met haar en haar tweelingzus gehad over het onderwerp trouwen. Ze zagen hun toekomst somber in, hadden me op straat een neef aangewezen die ze als huwelijkspartner hadden afgewezen. Nisa liet weten dat ze blij was. Ze zou naar China en Egypte reizen, ze zou leren autorijden en zelfs een eigen auto krijgen. Door de weken heen liet ze steeds meer los. Het zou gaan om haar neef. Ze zou tweede vrouw worden. Ze zou gaan trouwen en wonen in een land op het Arabisch Schiereiland. Haar eigen ouders, zussen en broer zouden er niet bij kunnen zijn. “Kan jij naar zo’n feest gaan?” vroeg mijn huisgenoot.
Zit ik nu op de plek waar Nisa haar eigen moeder moest zitten?
Warme familie
De avond voor de bruiloft werden we welkom geheten in het huis van de schoonzus van Nisa. We kregen eten en er werd gedanst. Ik voelde me opgenomen door de familie. De man van Nisa had een hotel voor ons geboekt, waar een vriendin en ik rond de bruiloft konden verblijven.
Het feest
Aangekomen bij de trouwlocatie moesten we onze telefoons inleveren en werden we gescand. Iets wat nieuw is voor mij. De familie liep ons tegemoet. Er werd ons een kleedkamer aangewezen, een soort artiestenkamer. Daarna liepen we een grote ronde trap af (als een prinses) de feestzaal in, waar het bruidje op het podium zat. Haar schoonmoeder zat aan haar linkerkant. Er werd een stoel gepakt en naast haar gezet. Ik werd gedwongen om erop te zitten. Daar zat ik, de zaal inkijkend…
Tegensputteren had geen zin en ik vermoedde dat zij mij en ik hen op die manier konden eren. De schoonmoeder legde haar hand op mijn schoot. Het trof me diep. Zit ik nu op de plek waar Nisa haar eigen moeder moest zitten? De eerste schoonzussen en nichtjes kwamen op mij af. Ik moest met ze dansen. Alleen de naaste familie mag dansen op het podium. Afslaan wordt als kwetsend ervaren. Wanneer de muziek wat zachter was, probeerde ik contact te maken met Nisa. Ik zag dat ze moe was. Haar zussen hadden gezegd dat ik haar een knuffel moest geven, maar ik wist dat ze zou breken wanneer ik dat zou doen.
Schafttijd
Ik werd van het podium getrokken en een ander zaaltje ingeleid. Ze wilden dat ik aan de beste tafel zou zitten. Ik zag een enorm buffet. Opgelucht dat ik even een gewoon gesprek kon voeren en genieten van het eten, hoorde ik een bel. Vrouwen haastten zich weg. En ook ik werd weer meegesleurd. Daar ging mijn lekkere toetje. Blijkbaar is het bij Syrische bruiloften de gewoonte dat je snel eet, zodat je daarna weer verder kan met het feest. Ik was juist heerlijk aan het tafelen en praten geslagen.
Namijmeren
Het feest was afgelopen en we werden weer netjes naar ons hotel gebracht. Ik moest veel aan Nisa denken. Van leven in armoede naar trouwen met je rijke neef. Wat een cultuurshock moet ze doormaken. Wat zou ik zelf kiezen? Het feit dat haar ouders er niet zijn, komt dat omdat zij waarschijnlijk illegaal zijn? De knuffel van haar zussen heb ik haar nog kunnen geven. En ze brak inderdaad. Het was goed om zo dichtbij te zijn.