Frontiers heeft elk jaar een werkervaringsplek. Onze collega Franneke sprak met Marleen, een studente die afgelopen jaar bij ons op kantoor werkte. 

“Ik kan een mailtje versturen, meer niet.”

Ik ben benieuwd hoe mensen in hun studietijd kiezen voor een werkervaringsplek op het kantoor van Frontiers. Marleen vertelt: “Ik was bijna klaar met mijn bacheloropleiding Russische Studies en moest een master kiezen. Ik had helemaal geen werkervaring en geen idee van wat ik uiteindelijk voor werk wilde doen. En dus ook niet welke master ik zou kiezen.”

“Tijdens een weekend van mijn studentenvereniging Navigators was er een beroepenmarkt. Daar stonden veel stands van christelijke organisaties. Ik ben een rondje gaan lopen en nam van de organisaties de folders mee, op zoek naar een werkervaringsplek. Ik kende Frontiers helemaal niet.”

“Na een gesprekje nodigde iemand mij uit om op kantoor langs te komen. Om de sfeer te proeven, te zien wat Frontiers doet en om de mensen te ontmoeten. Ik had nog niet echt een idee wat het werk inhield en of ik er wel bekwaam genoeg of voor opgeleid zou zijn. Ik dacht: Ik kan een mailtje versturen, meer niet.”

Brede basis van vertrouwen

“Ik had een taal gestudeerd. Voor mijn masteropleiding wilde ik iets anders kiezen. Ik dacht in de richting van communicatiewetenschappen.” Marleen vertelt me hoe haar studie haar het groeiende gevoel gaf dat alles om je eigen ik draait. “Het verlangen om iets voor anderen te kunnen doen werd groter. Daarom koos ik ervoor om die beroepenmarkt te bezoeken en me te laten informeren over de mogelijkheden.”

“De brede basis van vertrouwen is me van die eerste weken op mijn werkervaringsplek bijgebleven. Ik gaf aan dat communicatie mijn interesse had. Ik was bereid om te leren en iedereen was bereid om me te helpen en me te vertrouwen. We spraken af dat ik gewoon begon met communicatietaken die gedaan moesten worden. Dan zou ik vanzelf uitkomen bij de taken waar ik het beste in functioneer. Dat is een bijzondere manier om te komen waar je moet zijn.” 

Niet afgerekend op cv of ervaring

“Het is zo gaaf om met zijn allen voor die ene missie te gaan: het ondersteunen van werkers die moslims met Jezus in contact brengen. Natuurlijk moest ik goed werk leveren, maar de gezamenlijke motivatie voor wat en voor wie je wil werken is de ultieme match. Dan zijn een cv of ervaring prioriteiten die lager op de agenda staan. Als mensen tegen je zeggen: ‘We gaan kijken wat je kunt’, is dat zo krachtig!”

Een boodschap doen of de boodschap brengen

“De druk om een cv met een indrukwekkende lijst aan afgeronde studies en functies te hebben is best groot. Maar ik zie dat juist deze werkervaring een mooi punt op mijn cv is. Niemand die ervoor kiest om werkervaring op te doen hoeft bang te zijn dat hij een jaar van zijn leven weggooit. Je kunt met vrijwilligerswerk heel ver komen als je bereid bent om te leren en om je in te zetten.”

“Misschien denken mensen bij de term vrijwilligerswerk aan een oude dame helpen met boodschappen doen. Maar het is zo gaaf dat ik mijn vaardigheden heb kunnen inzetten bij een organisatie als Frontiers omdat ik mijzelf en de organisatie verder heb ontwikkeld.”

Pittig aanpoten

“Natuurlijk vond iedereen er wel wat van. Zeker de mensen die het dichtst bij me staan hadden een stevige mening. Er zijn sociale en financiële overwegingen. ‘Heb je na dat jaar nog wel zin om een masteropleiding te doen?’ was bijvoorbeeld een van de vragen die aan me werden gesteld. Of: ‘Dit is juist de tijd om een goedbetaalde baan te bemachtigen. En jij gaat vrijwilligerswerk doen?!’”

“Dat zijn argumenten om over na te denken. De financiële kant van het verhaal heb ik opgelost. Ik kon naast mijn vrijwilligersbaan een oppasbaan krijgen. Toen was mijn veertigurige werkweek compleet. En ja, dat was pittig aanpoten.”

Dit is te bijzonder om toeval te zijn

“Ik vroeg aan mensen in mijn omgeving om voor mij te bidden. Vrienden die mijn verlangen kenden en het proces volgden, begrepen dat. Ik was op zoek en ik vroeg me af of dit wel een goed idee was. Moest ik hier zijn? Als ik alles op een rij zette, was het feitelijk misschien niet de beste stap.”

“Toen ik eenmaal op het kantoor van Frontiers was geweest, dacht ik: ‘Ik vind dit gaaf. Ik ga het doen’. Die gedachte gaf me geen stress maar een volkomen rust. De mensen bij Frontiers waren ook voor mij aan het bidden toen ik erover nadacht. Ik weet nog dat ik dacht: ‘Als ik er ‘ja’ tegen zeg, valt alles vast op zijn plek.’ En dat is ook daadwerkelijk gebeurd.”

“Het paste goed bij mijn andere baan. Ik kon dit uitstekend op mijn cv plaatsen. Ik kon werkelijk in Gods Koninkrijk aan de slag. De organisatie had mij nodig. Omdat ik kwam, kon een collega naar andere taken toegroeien. Ik dacht: ‘Dit is te bijzonder om toeval te zijn.’”

Uitgestapt

“Ik ben er een jaar tussenuit gestapt. En ja, wat was ik in het begin moe omdat ik de trein van zeven uur moest halen om op tijd op kantoor te zijn. Maar wat werd ik hier blij van. En nog steeds ben ik blij dat ik deze keuze heb gemaakt. Ik ben uitgestapt om anderen te helpen uitstappen om met moslims over Jezus te praten. Dit werk is nodig en elk moment op kantoor doet er toe. Deze visie is waardevol. Dit team is gericht en effectief. Precies zoals de teams die door hun werk in zoveel landen met moslims in contact zijn.”  

Studeer jij en groeit je verlangen om je in te zetten voor anderen?

Wil jij een waardevolle werkervaring op je cv plaatsen?

Stuur een e-mail met je motivatiebrief en je cv naar: info@frontiers.nl