Op avontuur met God

Eva is met Frontiers zes maanden naar het Midden-Oosten geweest. Ze heeft daar meegedraaid in een team van werkers van Frontiers, Arabisch geleerd en Engels gegeven aan kinderen in haar wijk. Een aantal maanden na haar terugkomst vertelt ze haar verhaal.

“Leve het avontuur! Dat dacht ik toen ik mijn beslissing had gemaakt om naar het Midden-Oosten te gaan. Ik had er zo veel zin in: Arabisch leren, de cultuur beleven, en kijken of het leven daar bij me zou passen. Mensen in mijn omgeving reageerden soms met: “Respect hoor! Heftig dat jij dit nou moet gaan doen, dat jij deze roeping hebt.” Maar zo zag ik het helemaal niet. Ik dacht, waarom wil niet iedereen dit doen?! Jezus volgen mag toch juist leuk en avontuurlijk zijn! Met Frontiers gingen we het voorbereidende traject in. Ik volgde trainingen en voerde veel gesprekken. Ik ervoer heel sterk dat ik echt door God hier was gebracht, en voor Hem aan de slag mocht gaan.

Frontiers bracht me al vroeg in contact met mijn teamleider in het Midden-Oosten. In ons eerste gesprek vroeg ik: “Hoe moet ik me voorbereiden?” Ik dacht zelf aan allerlei praktische zaken, maar de teamleider zei: “Ga er maar voor bidden, en God vragen wat je hier kan gaan brengen.” Dat ben ik toen heel bewust gaan doen. Later, toen ik er al een tijdje was, heb ik dat nog meer ontdekt. Dat ik niet zelf een projectje ging uitvoeren, maar dat ik echt afhankelijk van God was en dat Hij me leidde. Ik zei tegen God: “Ik wil hier Uw handen en voeten zijn, maar dan moet U me vertellen wat die handen en voeten dan moeten doen.” Op die manier heb ik God heel persoonlijk leren kennen.

In mijn voorbereidingstijd sprak ik ook met mijn teamleider over de financiele support voor mijn reis. Ik vertelde dat ik van plan was het zelf te betalen. Maar mijn teamleider zei: “Als je echt een les wil leren over hoe je afhankelijk van God kan leven, laat je dan sponsoren voor dit half jaar.” Ik vond dit spannend, omdat ik het gevoel had dat ik me moest verantwoorden richting mijn sponsors, maar ik wist op dat punt nog totaal niet hoe mijn reis waardevol zou zijn voor het Koninkrijk van God. Maar dat heb ik totaal los kunnen laten. Uiteindelijk is mijn hele reis gesponsord, en dat was zo’n bevestiging voor mij toen ik aan het werk was in het Midden-Oosten. Al deze mensen hadden hun geld aan God gegeven, en Hij investeerde het in mij. Niet ik, maar God snapte hoe deze investering het beste tot zijn recht zou komen. Hij rustte mij toe om voor hem vrucht te mogen dragen.

In het Midden-Oosten heb ik met eigen ogen gezien hoe groot de nood daar is op geestelijk gebied. In veel gebieden woont geen enkele christen. Christenen zijn daar zo hard nodig, om tussen de mensen te wonen en uit te dragen wat het is om christen te zijn. Ik heb er veel voor gebeden, dat God meer christenen zou sturen. Tegelijkertijd ontdekte ik dat het leven in het Midden-Oosten me goed afging. Toen realiseerde ik me: waarom zou ik niet het antwoord zijn op mijn eigen gebed? Nu orienteer ik me om voor langere tijd naar de moslimwereld te gaan. God houdt zoveel van al deze moslims, en er is niemand om hen dat te vertellen. Voor mij genoeg motivatie: dan ga ik! En God gaat me wel laten zien waar ik terecht ga komen, en hoe ik dan weer zijn handen en voeten mag zijn.”

Wil jij je ook orienteren op het zendingsveld? Bekijk eens onze opties voor een shortterm zendingsreis.

Maandelijks vergelijkbare verhalen in je mailbox ontvangen? Meld je hier aan!