Fadwa barstte in tranen uit bij het zien van haar spiegelbeeld. Elke dag had ze spijt van de cosmetische ingreep die ze onlangs aan haar neus had laten doen. Verschillende van haar vriendinnen waren onder het mes gegaan en hadden haar beloofd dat ze een goede man, een betere baan en geluk zou vinden als ze zou voldoen aan de populaire schoonheidsstandaard. Tot nu toe had het schulden en spijt gebracht. Fadwa’s kamergenoot, Alice, had haar verteld dat Jezus nooit iemand had afgewezen die tot Hem kwam. Fadwa droogde haar tranen en besloot dat ze meer wilde horen over Degene die haar zou accepteren – zelfs als ze zichzelf niet kon accepteren.