Annemijn is een van de werkers in voorbereiding. Ze voelt zich geroepen om het Goede Nieuws te brengen aan moslims in centraal Azië. Een gebied wat niet zonder gevaar is, maar desondanks is ze vastberaden om Gods stem te volgen.  Ben jij ook benieuwd naar hoe de roeping van Annemijn haar zo duidelijk is geworden? 

Annemijn vertelt

‘Rond 2014 werkte en studeerde ik als social werker, maar ik was opzoek naar een nieuwe uitdaging. Ik besloot om een bijbelschool te volgen. Tijdens dit jaar ging ik mee naar een AZC. Dit was mijn eerste ontmoeting met vluchtelingen en ik voelde een enorme bewogenheid voor deze mensen. Het was denk ik de eerste keer dat ik Gods roep hoorde om meer te doen met deze ervaring.’

‘Ik bezocht ook conferenties van verschillende zendingsorganisaties en sprak met werkers. Een terugkerend onderwerp was het 10/40 raam: het gebied in de wereld waar de meest onbereikte volken wonen. Een tekst die mij ontzettend raakte was Romeinen 10:13-15: Hoe kunnen ze in Hem geloven als ze niet over Hem hebben gehoord? Hoe kunnen ze over Hem horen als Hij niet verkondigd wordt?’

‘Deze vraag zette mij steeds meer aan het denken: “Zou ik misschien moeten gaan?” Al biddend voor Gods leiding hierin, kwam er steeds vaker een specifiek land in mijn gedachten. Ik besloot een keertje te googelen of ze daar social werkers hebben. Wat bleek? Er is een groot gebrek aan social werkers. Tegelijkertijd vond ik het ook erg spannend. Moet ík dan naar dit land gaan? Alleen, als vrouw, in een onveilig gebied?’

Bevestiging van de roeping

‘Toch kon ik dit land niet langer uit mijn hoofd zetten.  En het mooie is dat God ook door anderen heen begon te spreken. Ik had nog niemand iets verteld over mijn steeds groter wordende verlangen om naar Centraal Azië te gaan. Toch kreeg ik in een keer vragen of opmerkingen van anderen over het land wat ik in gedachten had. Heel erg bijzonder!

‘Bovendien heeft God mij bemoedigd door Exodus 4. De eerste keer dat het land in mij opkwam, kreeg ik Exodus 4 in gedachten: Mozes was bang om naar Egypte te gaan. Maar God beloofde dat Hij Mozes zal helpen. Later, vlak voordat ik een werker in dit land sprak, luisterde ik een podcast-aflevering die precies ging over deze tekst. Een mooie bevestiging dat ik in vertrouwen op God mag gaan!’

Tijd voor concrete stappen

‘Tijdens het kennismakingsweekend van Frontiers vertelde ik een medewerker over mijn groeiende verlangen om naar Centraal Azië te gaan. Enthousiast vertelde ze dat ze daar net bezig zijn met de start van een project voor vrouwen, waar mijn ervaring als sociaal werker zeker bij zou kunnen aansluiten!’

‘Na dit weekend ben ik begonnen met het voorbereidingstraject van Frontiers. Of ik ook echt bij het project voor vrouwen ga aansluiten weet ik nog niet. Ik blijf in ieder geval biddend zoeken naar Gods leiding voor de volgende stap. Misschien blijf ik voorlopig toch nog in Nederland. Juist hier bouw ik nu steeds meer waardevolle contacten op met mensen uit “mijn land”. Hoe dan ook, mijn roeping voor Centraal Azië laat me niet meer los en daar zal ik, waar ik ook ben, actief mee bezig blijven.’

Gaan

Zou jij net als Annemijn uitgezonden willen worden naar een moslimland? Neem dan contact met ons op. We nodigen je graag uit voor een verkennend gesprek. Ook kan je hier meer lezen over ons voorbereidingstraject.